date: 2014-11-23 02:18:14 +0200

Çok fazla kendini tekrar etmeden, haydi çek git şimdi.

Hep kendimi tekrar ediyormuşum hissi duyuyorum yazarken. Nedir bu hissin sebebi, hiçbir fikrim yok. Tekrar ettiğimi düşünmek başka veya tekrardan zarar gelmez deyip, pilavı tekrar tekrar ısıtmak. Tekrardan korktuğum da yok gerçi, ne olacak, hayatını aynı dersi, aynı reçeteyi, aynı kararları, aynı emirleri, aynı konuşmaları, aynı şikayetleri tekrar tekrar sunup kazanan insanlar varken neden bu kadar korkayım kendimi tekrar etmekten?

Hem insanların ihtiyacı var tekrara, kolay değil bir meseleyi bir kerede anlamak. Sor şişme kitaplar neden şişmiş.

Kendimi aynı sorunların etrafında dolap beygiri gibi dönüp, bir türlü sadede gelemeyen biri gibi hissetmek de diyebilirim buna. Tekrar etmekten değil, bir türlü maksuda ulaşamamak. Aynı yerde gezdiğimi hissetmek ama bir türlü boyunduruğun bağlı olduğu yeri görememek.

Belki dursam ve kafamı çevirsem göreceğim, ancak durursam sırtıma sıkıntıdan bir kırbaç yerim diye korkuyorum bu sefer de. Dolabın dönmesi ve benim yazmam gerek, gibi geliyor.

Gibi gelen ne çok şey var. Her şey his, her şey duman.

[Yazı Yazıları]