Bir ilişkiden sıkılmadan devam etmesi için ne olması lazım?

Aylar önce böyle bir soru sordular bana. Hala düşünüyorum. Sorudan da sıkıldım ama cevabını bilmiyorum. Çok ilginç. Demek ki bir cevabı yok bunun. Canlılar ölür ve ilişkilerden sıkılınır.

Dün edindiğim kitaplardan rastgele seçilip gelen birini dinlemeye başladım. Designer Relationships diyordu. Ben de sandım, yönetimle ilgili bir kitap bu. Meğer çok-aşklı (polyamorous) ilişkilerin çeşitlerini anlatan bir kitapmış. Bazı çok eşli grupların 70'lerden beri devam ettiğini söylüyordu. Ben daha geç bir fenomen sanıyordum ama 68 kuşağının icadlarından biri olabilir.

Denemedim ama böyle birinden sıkılınca diğerine koştuğun ilişkilerin de sıkıcı geleceğini tahmin ediyorum. Bir yerde beni sıkanın ilişkiye mesai harcamak olduğuna kanaat ettim. Bu seneki ayrılma bahanesi bu oluyor, benim ilişkiye ayıracak enerjim kalmadı. Buna ben veririm sana enerji diye bir cevap veren de olmuyor, neticede enerji de pahalı bir şey, herkeste yok, olan da ancak kendine yetiyor. Paradan bile pahalı. Bugüne kadar benim enerjim bittiğinde ilişkinin de pilinin bittiğini gördüğüm için bir çözümü olmadığını düşünüyorum. Kendi kendime, göklerden, bulutlardan, havadan, denizden, bir yerlerden enerji devşirebilirsem idare ediyoruz, yoksa ben bu adamı enerjisiz de idare ederim diyebilecek kimse yok. Kim naapsın enerjisiz adamı?

O halde bir ilişkiden ne istiyorsun? Enerji. Qi. Prana. Enerji yoksa, zira, benim kimseyle ilişki kuracak hevesim ve kudretim olmuyor. Birini aramak, merak etmek yerine yazı veya program yazmayı tercih ediyorum. Merak etmeyince de sevmiş olmuyorsun.